تاریخچه قوطی سازی تا امروز
در تاریخچه قوطی سازی اولین حق ثبت اختراع در سال 1810 به یک تاجر بریتانیایی داده شد که اولین ایدهی نگهداری مواد غذایی در قوطی حلبی را مطرح کرد.
قوطی های حلبی در 200 سال، شیوهی غذا خوردن جهان را تغییر داده اند.
در گذشته غذا را در ظرف میگذاشتند و درب آن را میبستند و در آب سرد میگذاشتند و کم کم به جوش میآمدند و درب آن را کمی باز میکردند و دوباره آن را میبستند.
در ابتدا داخل قوطی از جنس فرفورژه نگه داری میشد. نکتهی جاب این است که اختراع درب باز کن 50 سال بعد تر از اختراع قوطی فلزی بوده است. تا قبل از آن با هر وسیلهای که موجود بود درب قوطی را باز میکردند که در ابتدا به خاط جنس سخت فرفورژه این کار بسیار سخت بود.
در اوایل قرن نوزدهم قبل از اینکه مواد غذایی را داخل قوطیهای حلبی نگه داری کنند، داخل شیشههای مهم و موم شده نگه داری میشد.
در زمان جنگ جهانی اول تقاضا برای مواد غذایی کنسرو شده بسیار بالا رفت، که همچنان در سالهای بین و پس از جنگ، زمانی که مواد غذایی کنسرو شده به اصلیترین غذاها تبدیل شدند، ادامه داشت.
قوطی حلبی بخش مهمی از تغییر، انقلاب کشاورزی به صنعتی بود، که اجازه میداد غذا در فصل برداشت شود و خارج از فصل خورده شود.
قوطیهایی که نیاز به درب باز کن قوطی نداشتند، سال ها دغدغهی مخترعان بود و در سال 1963، برای اولین بار برای قوطیهای آبجو به وجو آمد.
با این حال، در سال 2004 بود که این نوآوری به مواد غذایی رسید، به این معنی که قوطیها را میتوان بدون درب باز کن قوطی باز کرد. این نوآوری باز کردن قوطیها را آسانتر و سریعتر میکند.
مواد تشکیل دهنده قوطی فلزی اولیه
در گذشته قوطیهای فلزی از قلع ساخته میشدند، به دلیل کمیاب بودن این ماده در طول زمان از آلومینیوم یا فولاد نازک ساخته شدند.
قوطیها در اوایل دهه 1800 در انگلستان تولید تجاری شدند، اما در ایالات متحده، قوطی ابتدا از قلع ساخته شد، اما در سالهای بعد، اغلب فاقد قلع بود که این بخشی از بافت فرهنگی شد.
تا سال 1820، قوطیهای حلبی برای حمل باروت استفاده میشد. قوطیهای قلع اولیه به وسیلهی لحیم کاری با آلیاژ قلع سرب، مهر و موم میشدند که میتوانست منجر به مسمومیت با سرب شود
در ایالات متحده، در سال 1825 استفاده از ورق قلع را به ثبت رسید و از آن پس فروش صدف، میوه، گوشت و سبزیجات کنسرو شده در نیویورک شروع شد. اما دههها بعد این جنگ داخلی بود که واقعا صنعت را شروع کرد و تولید را شش برابر کردند.
داستان قوطی حلبی داستانی از نبوغ و استقامت است و هر یک از ما را تحت تأثیر قرار می دهد. این روش غذا خوردن، خرید و نحوهی سفر کردن را تغییر داده است، اما پیشگامانی که این محصول را تولید و عرضه کردند چنین ایدهای نداشتند و در آن زمان فقط ایدهی رساندن مواد غذایی به دریا نوردان را داشتند، با وجود تمام قدرت نظامی که در اواخر قرن هجدهم در اختیار نیروی دریایی بریتانیا، فرانسه و هلند بود، مسئله تغذیه در ذهن دریانوردان بسیار پررنگ بود.
راه حلی برای معمای چگونگی تغذیهی هزاران مرد در حالی که از منابع غذایی یک کشور دور هستند، برای برتری ملی حیاتی بود.
صنعت قوطی سازی رو به جلو
در تاریخچه قوطی سازی ،مکانیزاسیون ساخت قوطی در دهه 1860 وارد شد و یک پیشرفت بزرگ دیگر در سال 1896 با ورود “دو درز” اتفاق افتاد که به گفتهی مشاوران بسته بندی مواد غذایی، امکان توسعه تجهیزات با سرعت بالا برای ساخت، پر کردن و بستن این قوطیها فراهم شد.
غذای کنسرو شده از جمله گوشت گاو به عنوان یک جیرهی اضطراری ارتش در جنگ بوئر معرفی شد که تامین کننده اصلی آن بووریل بود.
تا زمان جنگ فالکلند در سال 1982، زمانی که جیرههای مزرعهای تقریبا منحصرا از محصولات کنسرو شده بهعلاوه برخی از کیسهها تشکیل میشد، به ستون اصلی ارتش بریتانیا تبدیل شد.
اما سه سال بعد کیسههایی که سبکتر و بستهبندی، باز کردن و آمادهسازی آنها آسانتر بود، جایگزین قوطیها شد.
تا سال 1880، بریتانیا 7،257،478 کیلوگرم گوشت کنسرو شده وارد میکرد، زیرا صنایع در سرتاسر جهان رشد کردند و از راهآهن، جادهها و کانالهایی که زمین را بیش از هر زمان دیگری به هم متصل میکردند، سرمایهگذاری کردند.
اما در حالی که قوطی در حال پیشرفت بود، درب قوطی بازکن اینطور نبود و کاتالوگی که شامل دستورالعملهایی در مورد نحوه برش قوطیها با چاقو بود وجود داشت.
اولین درب بازکن حلبی در دهه 1860 طراحی شد، در آن زمان، ایالات متحده بزرگترین تولیدکنندهی مواد غذایی کنسرو شده بود.
تا پایان قرن نوزدهم، برخی از بزرگترین کارخانههای کنسروسازی جهان را میتوان در سواحل آمریکای جنوبی یافت.
کنسرو کردن بهعنوان شکلی از نگهداری مواد غذایی دارای سابقه طولانی استفاده در فرهنگهای انسانی است، زیرا ظروف ضد هوا به مبارزه با رشد باکتریهای مضر کمک میکنند. با این حال، ممکن است برخی از کشف این نکته متعجب شوند که برخلاف نامش، قوطی قلعی که امروزه استفاده میشود، در واقع فاقد قلع است. قوطیهای حلبی فقط در طول جنگ داخلی آمریکا کاربرد گستردهای یافتند و از آن زمان به بعد، فرآیندهای تولید و متالورژی مورد استفاده قرار گرفتند.